کارگران زن ایرانی در تکاپو برای بقا در برابر کرونا ، فقر و ستم مضاعف
کارگران زن ایرانی در کارهای بسیار سخت بصورت غیررسمی با دستمزدهای بسیار پایین به کار گرفته می شوند. حقوق کاری آنها حتی یک دهم زندگی شان را تامین نمی کند. آنها اگر روزی کار نکنند دیگر چیزی برای خوردن ندارند.
بر اساس آمار و ارقام ثبت شده در خبرگزاری های حکومتی ۶۰درصد اشتغال در ایران را مشاغل غیررسمی تشکیل می دهند. مشاغل غیررسمی بیش از مشاغل رسمی در معرض آسیب ها و تبعات شوک ناشی از کرونا قرار دارند. (خبرگزاری حکومتی ایسنا -۲۸ خرداد ۹۹)
مؤسسه های مالی سازمان پژوهش تأمین اجتماعی در سال ۱۳۹۶ اعلام کردند حدود ۸۰درصد شاغلان بدون بیمه زنان هستند.
کارگران زن ایرانی در بازار کار از آسیب پذیرترین ها محسوب می شوند. این زنان، نیروی کار ارزان برای کار فرمایان هستند. آنها در صورت وقوع هر گونه بحران اقتصادی در صف نخست تعدیل نیرو قرار می گیرند. یک میلیون نفر از این زنان در دوران کرونا از کار اخراج شده اند.
دستمزد کارگران
در شرایطی که خط فقر برای یک خانوار ۴نفره، ۱۰میلیون تومان می باشد، «سال گذشته «سبد معیشت کارگران ۴میلیون و ۹۴۰هزار تومان تعیین» اما حداقل دستمزد بازهم بسیار پایین تر، برابر یک میلیون و ۸۳۵هزار و ۴۲۶تومان تعیین شد. (خبرگزاری حکومتی تسنیم – ۸ دی ۹۹ ؛ محمد شریعتمدار وزیر کار دولت روحانی – ۲۱ فروردین ۹۹)
دستمزد کارگران زن ایرانی همواره بسیار پایین تر از مردان بوده و در این مورد نیز با ستم مضاعف سیستماتیک روبه رو هستند.
کارگران دیگر قادر به خرید گوشت قرمز و یا حتی گوشت سفید نیستند و این اقلام به اجبار از سفره آنان حذف شده و آنها تنها مجبور به خرید استخوان دام و طیور می شوند.(خبرگزاری حکومتی ایلنا – ۴ آذر ۹۹)
نظرات بسته شده است.