وضعیت نابسامان پرستاران ایران-۸۰درصد در یک قدمی مرگ محروم از واکسن

شرایط پرستاران در سراسر دنیا از زمان شیوع ویروس کرونا بسیار وخیم بود. اما به مدد واکسیناسیون در بسیاری از کشورها آنها توانستند با اولویت تزریق واکسن به کار پر رنج و خطر خود یعنی پرستاری از بیماران کرونایی با ریسک کمتری ادامه دهند. اما رژیم ایران با استثمار مضاعف پرستاران از جمله عقد قرارداد ۸۹ روزه، آنها را در شرایط بحرانی و بسیار وخیمی از لحاظ سلامتی و روانی نگه داشته است. در این مطلب هر چند کوتاه به وضعیت نابسامان پرستاران ایرانی می پردازیم.

عدم دریافت حقوق و مزایا و روند صعودی مهاجرت پرستاران

روزنامه حکومتی جهان صنعت روز ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ به نقل از محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار نوشت با شیوع کرونا و دلزدگی آنها از وضع پیش آمده، اخیراً ماهانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار از کشور خارج می شوند. در کشورهای اروپایی حقوق بالا و مزایای خوب برای پرستاران در نظر گرفته شده است به طور خاص در ایام کرونا.

دکتر آرمین زارعیان، رئیس هیأت مدیره نظام پرستاری، در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۴۰۰ از مهاجرت ماهانه ۵۰۰پرستار به کشورهای آمریکایی و اروپایی خبر داد. (خبرگزاری حکومتی دانشجو -۲۲ فروردین ۱۴۰۰ )

وضعیت واکسیناسیون پرستاران

بر اساس آخرین آمارهای ارائه شده جهانی، در تاریخ ۱۷ اردیبهشت در جمهوری اسلامی ایران  تنها ۱.۴۷درصد مردم واکسینه شده اند. بر طبق این آمار تنها کشور افغانستان با حدود ۶دهم درصد پایین تر از رژیم قرار گرفته است. در مورد کشورهای خاورمیانه به طور متوسط حدود ۲۵درصد جمعیت این منطقه واکسینه شده اند. اما در ایران با گذشت بیش از ۵ ماه تنها حدود ۱.۵درصد جمعیت کشور واکسینه شده اند. اگر رژیم بخواهد با همین سرعت واکسیناسیون را ادامه دهد سال ها این کار ادامه خواهد یافت. یکی از مقامات حکومتی اعتراف کرده است که ۸۰درصد پرستاران استخدام بیمارستان های دولتی هنوز واکسن دریافت نکرده اند. (خبرگزاری حکومتی ایلنا – ۱۹ فروردین ۱۴۰۰)

وضعیت نابسامان پرستاران و عدم استخدام پرستار جدید

رئیس کل سازمان نظام پرستاری، محمد میرزا بیگی، در رابطه با کمبود شدید پرستار در شرایطی که همه شهرهای ایران در وضعیت قرمز هستند گفت از یک طرف بار کاری پرستاران به شدت بالا رفته و از طرف دیگر با ابتلای بیش از«۱۰۰هزار نفر از پرستاران به کرونا» و مرگ دست کم ۱۳۰ پرستار فضای بسیار سختی برای آنها ایجاد شده است. این مقام رسمی کمبود پرستاران را «شدید و مزمن» توصیف کرد. (سایت حکومتی سلامت نیوز – ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ و خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۱۶ دی ۱۳۹۹)

رژیم با توجه به وضعیت نابسامان پرستاران هیچ اقدامی برای استخدام نیروهای جدید نمی کند. این در حالی است که در کشورهای با شاخص های بدتر از ایران بیش از ۳ پرستار به ازای هر تخت یا هر هزار نفر جمعیت دارند. میرزا بیگی اعتراف کرد که در سه تا چهار سال گذشته هیچ نیروی پرستار جدیدی در بیمارستان ها استخدام نشده است. بر اساس آمار وی طی سه سال گذشته یعنی از سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ حدود ۱۶هزار نفر از گروه پرستاری بدون جایگزینی بازنشسته شدند. این یعنی به طور مداوم استاندارد پرستار به تخت و جمعیت کاهش می یابد و از سوی دیگر به اجبار ساعت اضافه کار پرستاران افزایش می یابد. در واقع یک پرستار مجبور است بار حداقل ۴پرستار را به دوش بکشد. میرزا بیگی بر این تأکید کرد که باید به صورت «جدی و اضطراری» حداقل ۴۰هزار نفر کادر پرستار استخدام شود تا ایران فقط به شرایط چند سال قبل یعنی حفظ همان ۹دهم تا یک نفر به ازای هر تخت یا هر هزار نفر جمعیت برگردد.

در همین رابطه بر اساس اظهارات محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار، فقط در سال ۹۵ بالای ۱۰مورد مرگ پرستاران بوده که یکباره دچار مرگ ناگهانی می شدند. این سندرم کاروشی یا پدیده مرگ در اثر کار زیاد است. (سایت حکومتی سلامت نیوز – ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰)

شغل پرستاری یک کار بسیار پرخطر و زیان آور محسوب می شود. پرستاران در طول مدت اشتغال با عوامل استرس زا، بیماری های روحی و جسمی شیفت های غیرمتعارف، آلوده شدن با پاتوژن ها و ویروس هایی مانند کرونا، هپاتیت و ایدز و تماس با اشعه و عوامل سرطان زا مواجه هستند. شغل آنها با یک کارمند پشت میز نشین، زمین تا آسمان تفاوت دارد. با این وجود آنها امکان بازنشستگی پس از ۲۰سال خدمت را ندارند. در قوانین رژیم پرستاران با حقوقی ما به ازاء ۲۵ روز به جای یک ماه، پس از ۲۵سال بازنشسته می شوند. یکی از علل اعتراضات این قشر زحمتکش علاوه بر پرداخت نشدن حقوق و مزایا و به طور خاص کارانه دوران کرونا همین قانون بازنشستگی می باشد.