نامه بازماندگان اعدام‌شدگان دهه شصت درباره تغییرات خاوران: نمک بر زخم کهنه ما نپاشید
۷۹ تن از بستگان زندانیان سیاسی که در دهه ۱۳۶۰ اعدام شدند، در نامه‌ای به شهردار تهران ضمن اعتراض به «تعرض و تغییرات» در خاوران، محل دفن این اعدام‌شدگان، خواستار توقف الزام خاکسپاری متوفیان بهائی در این گورستان شدند.
در این نامه خطاب به پیروز حناچی، شهردار تهران، آمده است: «مصرانه از شما می‌خواهیم از اِعمالِ اجبار بر هموطنان بهائی برای خاکسپاری عزیزان متوفی‌شان در قطعه گورستان جمعی خودداری کنید و نمک بر زخم کهنه ما نپاشید.»
امضاکنندگان نامه که همگی ساکن ایران هستند و در پایان نامه اسامی خود و نام عزیزشان را ذکر کرده‌اند پرسیده‌اند: «با چه هدفی و نیتی و از منظر کدام باور و اعتقادی دستور این عمل داده شده است؟»
آنها با تاکید بر اینکه «این حقوق شهروندی و انسانی ما خانواده‌هاست که از محل دقیق خاکسپاری عزیزانمان با خبر باشیم» نوشته‌اند: «اکنون پس از حدود چهل سال محرومیت از این حق، ما خواهان عدم تعرض و تغییرات در این گورستان هستیم.»
این خانواده‌ها روز دوشنبه پنجم اردیبهشت با حضور در مقابل شهرداری تهران نسخه‌ای از نامه خود را به دبیرخانه شهرداری پایتخت ارائه کردند و رونوشتی از آن را نیز برای اعضای شورای شهر تهران، دفتر ریاست جمهوری و وزارت کشور فرستادند.
برخی از خانواده‌های اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷ در روزهای اخیر در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال تایید کردند که «برای از بین بردن بقایای محل دفن زندانیان سیاسی اعدام‌شده»، قبرهای جدیدی در خاوران حفر شده است.
همزمان تصاویری از ایجاد قبرهای جدید در این گورستان منتشر شد و وب‌سایت بیداران نیز نوشت که «این گورهای جدید مربوط به مردگان بهائی است در حالی که آنها در همسایگی خاوران گورستان خود را دارند».
وب‌سایت مادران پارک لاله ایران نیز با اشاره به مشاهدات خانواده یکی از اعدام‌شدگان نوشت: «در قطعه بالایی خاوران در گورهای جمعی، در کنار قطعه بهائی‌ها تعدادی گور کنده و به نظر می‌رسید که دو بهائی را در آنجا دفن کرده‌اند.»
خانواده‌های اعدام‌شدگان در نامه خود نیز تاکید کردند چنین اقدامی «مغایر با حرمت انسانی است».
پیشتر دیان علائی، نماینده جامعه بین‌المللی بهائی در دفتر ژنو سازمان ملل، به اقدام جمهوری اسلامی در مجبور کردن بهائیان برای دفن درگذشتگان خود در محل دفن دست‌جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده در سال ۱۳۶۷ اعتراض کرد و و آن را «فراتر از یک اقدام غیرانسانی» خواند.
به گفته جامعه بین المللی بهائیان، «حراست بهشت زهرا» به بهائیان گفته یا باید درگذشتگان خود را در فضایی باریک میان مزارهای کنونی بهائیان دفن کنند یا از محل دفن دسته‌جمعی اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷ در خاوران استفاده کنند.
نظرات بسته شده است.